Dàluc

Maandagmorgen vier ik mijn 5e verjaardag bij juf Maja in de klas. Als je je verjaardag viert mag je een kwartier later komen, dan zit iedereen al klaar in een kring en gaan ze allemaal voor je zingen wanneer je binnenkomt. Papa gaat met mij mee om te filmen en foto’s te maken. Gelukkig maar ik had anders zelf niet de doos met traktaties mee kunnen nemen. En ja hoor, zodra papa en ik binnenkomen met de grote doos vol traktaties beginnen al mijn klasgenootjes te zingen. Ik word er verlegen van. Ik mag plaatsnemen op de stoel voorin naast de juf en mag zeggen wat voor feestmuts ik graag zou willen. Ik kies voor een leeuw en de juf maakt er een hele mooie van met de leeuw, een 5 en met 5 bloemetjes erop. Meerdere liedjes worden gezongen en het is echt een feest. We springen, klappen en we stampen want Daluc is jarig en dat vieren wij! De ramen en deuren gaan zelfs open zodat Ba Ngoai, mijn oma in Viet Nam het zelfs kan horen. Nu mag ik de 5 kaarsjes gaan uitblazen en gaan trakteren. Wat zal er toch in die grote doos zitten? vraagt de juf. Veel kinderen raden het al, snoep, chips? Ik deel uit en iedereen is blij maar wanneer de juffrouw zegt dat we mogen beginnen met het opeten krijgt niemand het zakje los van het ballonnetje. O, o wat nu?