Dàluc

Ja, 112 zo herinneren wij ons aan de datum dat er bij jou, Dâluc Leukemie werd vastgesteld. Het is nu een jaar geleden, een jaar van wanhoop, onrust en vreselijk veel ziekenhuis bezoeken waarbij jij en de chemo centraal stonden. Een jaar van overleven, zo voelt het. En we zijn er nog niet vanaf, er volgt nog een jaar van wekelijks naar het ziekenhuis om weer geprikt te worden en een of meerdere chemokuren te krijgen. Wat een ontzettend sterk kereltje ben je Dâluc, een echte Kanjer! zoals jij je dit jaar er door heen hebt geslagen, werkelijk ongelooflijk. Als ik kijk naar je Kanjerketting, die alweer 4,5 meter lang is, en ik kijk naar alle kralen die staan voor een chemokuur dan durf ik ze niet eens te tellen. Laat staan alle kralen voor het (aan)prikken, beenmergpuncties, ruggenprikken en alle andere onderzoeken die je hebt weerstaan en je blijft als een vrolijk mannetje keer op keer mee gaan naar het ziekenhuis, verkleed of niet en nooit met tegenzin.

Velen vragen aan ons of de behandeling aanslaat maar helaas is dat moeilijk te beantwoorden. Wekelijks wordt je bloed gecheckt en vaak zijn de waardes goed, althans goed genoeg om de chemokuren door te laten gaan en toch valt er weinig te zeggen of de behandeling dit afgelopen jaar zijn werking heeft gedaan. Het moet blijken, hoe goed je het ook doet, het moet blijken.bij 75% van de kinderen blijft de Leukemie weg na de volledige behandeling van 2 jaar! Maar dat betekend ook dat bij 1 van de 4 kinderen de Leukemie terugkomt, iets waar we niet aan willen denken maar wel al te goed beseffen.

In dit afgelopen jaar is er veel veranderd, jij bent veranderd maar ook papa , mama en Dyon. Wij allemaal zijn geraakt door deze vreselijke ziekte en zullen er voor altijd aan herinnerd worden. Gelukkig is er vandaag de dag goede begeleiding en hebben we veel steun gekregen van familie en vrienden. Zonder hulp en de steun van hen zouden we het niet gered hebben. Samen staan we sterk en we zullen we het komend jaar zeker aankunnen.